Οι μικρές μου στιγμές

Τα παιδιά μπορούν να καταλάβουν τα πάντα.Πότε δεν εισαι καλά και πότε απλά χρειάζεσαι μια αγκαλιά.Κι έχουν την μαγική ικανότητα να σε πηγαίνουν στα ουράνια.Στον δικό τους κόσμο,εκεί που όλα είναι αγνά κι αληθινά!
Η Στέλλα,βλέποντας πως η διάθεση μου δεν είναι και στα καλύτερα,όλη μέρα μ'αγκαλιάζει,με φιλάει και μου λέει "σ'αγαπώ πάρα πολύ μανούλα".Σαν να θέλει να μου πει "μην στεναχωριέσαι,εγώ είμαι εδώ"!Και η Κων/να κάνει το ίδιο.Ερχεται συνέχεια και μ'αγκαλιάζει,κάτι που δεν έκανε συχνά!
Αυτά τα παιδιά είναι η ζωή μου.Θα κινούσα γη και ουρανό για να είναι ευτυχισμένα!Βλέποντας με όμως έτσι,δεν ξέρω αν είναι...Πρέπει ν'αλλάξω διάθεση,πρέπει ν'αδιάσω το μυαλό μου απ'ότι μ'απασχολεί και να αφοσιωθώ σ'αυτά,γιατί μόνι αυτά έχουν σημασία!
Βέβαια σημασία έχουν και ο άντρας μου και οι φίλες μου.Ολι αυτοί που μ'αγαπούν,που στέκονται δίπλα μου,που με στηρίζουν,που μ'ανέχονται!
Για όλους αυτούς λοιπόν υπόσχομαι να προσπαθήσω!!!