Πριν από 5 χρόνια,η αγαπημένη μου φίλη Ειρήνη(θα την βρείτε εδώ) ,μου πρότεινε να φτιάξω το δικό μου blog,μιας και ήξερε πόσο πολύ μου αρέσει να γράφω.Είχα την χαρά μάλιστα να φιλοξενίσει μερικά κείμενά μου στο δικό της blog και την ευχαριστώ για αυτό!
Στην αρχή ήμουν λιγάκι διστακτική(το έχω αυτό),...βλέπεις εγώ και το διαδίκτυο δεν είμασταν κολλητάρια...ξεκίνησα λοιπόν βρίσκοντας έναν τίτλο που μου ήρθε στο μυαλο "οι μικρές μου στιμές",τόσο μικρές,αλλά τόσο μεγάλες!Γιατί αυτό ήθελα να κάνω,να μοιραστώ μαζί σας τις μικρές στιγμές ευτυχίας μου,τις σκέψεις μου,τους προβληματισμούς μου...και η αρχή έγινε στις 25 Σεπτεμβρίου 2011 με μια απλή εισαγωγή,καλή αρχή!
Δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι μέσα από εδώ θα γνώριζα τόσα πολλά άτομα,άτομα που θέλουν να μοιραστούν τις γνώσεις τους αφιλοκερδώς,άτομα που πραγματικά απέδειξαν πως το διαδίκτυο δεν είναι απλά ένα μέρος να περνάς τις ώρες σου!
156 αναρτήσεις μετά,έμαθα πολλά μέσα από το blogging.Όπως οι περισσότερες από εμάς,αυτό το έχω κυρίως ως χόμπι.Στην αρχή έγραφα συχνά,αλλά πλέον γράφω μόνο όταν έχω κάτι να πω,όταν νοιώθω πως αυτό που είναι στο μυαλό μου έχει ανάγκη να βγει προς τα έξω...ναι,θα ήθελα να γράφω πιο συχνά,αλλά δεν το κάνω γιατί 1ον ο χρόνος μου πια είναι περιορισμένος και 2ον γιατί δεν μου αρέσουν οι πρόχειρες αναρτήσεις απλά για να πω ότι κάτι έγραψα...
5 χρόνια blogging λοιπόν και οφείλω να ομολογήσω πως παραμένω άσχετη...προσπαθώ να στήσω "τις μικρές μου στιγμές" όσο καλύτερα μπορώ για να είναι πιο φιλικές προς τους αναγνώστες,αλλά κυρίως για να αρέσουν σε εμένα μιας κι εδώ είναι το "καταφύγιό" μου...
156 αναρτήσεις μετά,έμαθα πολλά μέσα από το blogging.Όπως οι περισσότερες από εμάς,αυτό το έχω κυρίως ως χόμπι.Στην αρχή έγραφα συχνά,αλλά πλέον γράφω μόνο όταν έχω κάτι να πω,όταν νοιώθω πως αυτό που είναι στο μυαλό μου έχει ανάγκη να βγει προς τα έξω...ναι,θα ήθελα να γράφω πιο συχνά,αλλά δεν το κάνω γιατί 1ον ο χρόνος μου πια είναι περιορισμένος και 2ον γιατί δεν μου αρέσουν οι πρόχειρες αναρτήσεις απλά για να πω ότι κάτι έγραψα...
5 χρόνια blogging λοιπόν και οφείλω να ομολογήσω πως παραμένω άσχετη...προσπαθώ να στήσω "τις μικρές μου στιγμές" όσο καλύτερα μπορώ για να είναι πιο φιλικές προς τους αναγνώστες,αλλά κυρίως για να αρέσουν σε εμένα μιας κι εδώ είναι το "καταφύγιό" μου...
Μια ευχή λοιπόν,"οι μικρές μου στιγμές" να γίνουν κάποτε "μεγάλες"!Κι όταν λέω μεγάλες,δεν εννοώ διάσημες και τέτοια,αλλά να συνεχίσουν να υπάρχουν για πολλά χρόνια και να μοιράζονται μαζί σας όλα εκείνα που τις συναρπάζουν!