Το καλοκαίρι έφτασε,εμπρός βήμα ταχύ...

Το καλοκαίρι έφτασε,εμπρός βήμα ταχύ,να το προϋπαντήσουμε παιδιά με ι.χ.....

Ήρθε το καλοκαιράκι κι εγώ εδώ,να κάνω σχέδια για το πως θα περάσει κι αυτό.

Να πάω στο μαγικό μπαλκόνι μου;

Να πάω στο σαλόνι ή μήπως να πάω για ένα κρύο ντουζ να συνέλθω;

Τα παιδιά είναι έτοιμα να πάνε στο χωριό για να ξεκουραστούν κι αυτό πολύ νε στεναχωρεί....(μην βλέπετε που κάνω τούμπες...)

Εγώ θα μείνω πίσω η καψερή να σκέφτομαι πως δεν θα έχω πια να αγχώνομαι τι να μαγειρέψω...δεν θα έχω με ποιον να μαλώνω....δεν θα έχω να μαζεύω παιχνίδια από το πάτωμα...

Πόσο βαρετά θα είναι....θα πρέπει να βγαίνω με φίλες για καφέ...θα μπορώ επιτέλους να μαγειρεύω όλα αυτά που δεν τρώνε...και θα περνάω ώρες με τον Δημήτρη μόνοι μας....
(Πάλι τούμπες κάνω,αλλά εσείς κάντε πως δεν βλέπετε...)

Πάντως,πέρα από τα αστεία,πολύ θα το ήθελα να έφευγα....να έπαιρνα ένα λεωφορείο,ένα αεροπλάνο,ένα τρένο βρε αδελφέ κι όπου με βγάλει....έτσι να αδειάσω λιγάκι το μυαλό και την ψυχή μου...να γεμίσω τις μπαταρίες μου λιγάκι...(το οτοκορέκτ έχει βαλθεί να με τρελάνει....γεμίσω γράφω,μην σας πω τι έβγαλε...)

Έχω ανάγκη από διακοπές...

εκείνες τις παλιές με τα λεφτά...

εκείνες που απλά καθόμουν στην παραλία χωρίς να έχω να σκεφτώ τίποτα...

και τι δεν θα έδινα να το νοιώσω για λίγο αυτό ξανά κι ας καθόμουν και στην άκρη του βουνού χαζεύοντας το κενό....

εχω τόσο ανάγκη από διακοπές...

από αυτές που συναντάς αγαπημένα σου πρόσωπα και φτιάχνεις μαζί τους μικρές στιγμές....

Έχω ανάγκη από διακοπές...από αυτές που ξεκουράζεται η ψυχή.....