Guest post "καρυδότσουφλο"!

Την Ελένη την γνώρισα μέσα από τον κόσμο του  bloging!Την συμπάθησα αμέσως.Οι αναρτήσεις της πάντα με ταξιδεύουν!Ανεβαίνω στο καράβι του  καρυδότσουφλο,λύνω τους κάβους και ανοίγω πανιά όπως λέει και ο κοινός αγαπημένος μας,ο γεράκος μας,όπως τον αποκαλεί η ίδια!

Σήμερα είμαι πολύ χαρούμενη γιατί έχω την τιμή να φιλοξενώ εδώ στις ¨μικρές μου στιγμές" ένα δικό της ποστ,γραμμένο για εσάς!

Άντε να λύσουμε,να ξεκινήσουμε,γιατί όπως λέει και η ίδια :

"ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΠΑΙΖΕΤΑΙ ΑΚΟΜΑ"!!!

Είναι η πρώτη φορά που με καλούν να γράψω σε ένα άλλο blog… Και δε ξέρω πώς να το κάνω… Παρόλο που οι σκέψεις μου τρέχουν τρελαμένες στο μυαλό μου δε ξέρω πως  να τις βάλω σε μια σειρά… είναι της αναρχίας βλέπεις κι αυτές…

Θα προσπαθήσω όμως! Άλλωστε βρίσκομαι σε ένα από τα πιο αγαπημένα μου blog!!! Κι η οικοδέσποινα είναι από εκείνα τα άτομα που μου γνώρισε η μπλογκογειτονιά και που συμπάθησα αμέσως!!!!

Αυτό που σκέφτομαι το τελευταίο καιρό λοιπόν είναι το παιχνίδι. Όχι οποιοδήποτε παιχνίδι αλλά το παιχνίδι του να είσαι γονιός.

Το παιχνίδι της ύπαρξης μας, δε σταματά ποτέ να παίζεται. Όταν όμως στη μοναχική μας ύπαρξη προστίθενται εκείνα τα μικρά ανθρωπάκια, οι κανόνες αλλάζουν. Κι εκεί που βάζεις εσύ τους κανόνες και πορεύεσαι με ότι εσύ γουστάρεις, ξαφνικά οι κανόνες αλλάζουν. Δεν αλλάζουν απλώς, ανατρέπονται.

Όσα θεωρούσες δεδομένα καταρρέουν σε μια στιγμή. Κι όσα δε διαπραγματευόσουν με τίποτα τώρα τα πετάς στην άκρη και κάνεις πως δε βλέπεις το σωρό στη γωνία να ψηλώνει ολοένα και πιο πολύ.

Ο καφές σου πάντα ζεστός με τσιγάρο ή χωρίς, αντικαθίσταται από ένα κρύο νεροζούμι που μετρά ώρες σε μια κούπα.

Η βόλτα σου κάτι μελαγχολικά απογεύματα του φθινοπώρου δεν υφίσταται.

Το μπάνιο στη θάλασσα απαιτεί πλέον γνώσεις ναυαγοσώστη και αντοχές αχθοφόρου.

Τα ψώνια στο σούπερ μάρκετ ολόκληρη πολεμική εκστρατεία.

Μια συναυλία που αγαπάς και πας χωρίς να το διαπραγματευτείς (τη μόνη σου, τι ολόκληρη οικογένεια;) μετατρέπεται στην απόλυτη τρέλα.

Οι κανόνες άλλαξαν. Έγιναν μη σου πω και νόμοι. Μόνο που οι νέοι νομοθέτες είναι απαράμιλλοι.

Το παιχνίδι όμως παίζεται ακόμη.

Κι εσύ θα επιμείνεις σε εκείνο τον καφέ κι ας τον πιεις νεροζούμι. Ίσως φτιάξεις έναν ζεστό όταν το βράδυ τα παιδιά πέσουν για ύπνο. Έτσι για το γαμώτο.

Και τη βόλτα σου θα τη πας ακόμη κι αν χρειαστεί να σας πιάσει η βροχή μαζί με τα παιδιά και να τρέχετε να κρυφτείτε σε υπόστεγα.

Και στη θάλασσα θα πας ακόμη κι αν χρειαστεί να κάνεις το ναυαγοσώστη ή τον αχθοφόρο.

Και για ψώνια θα πας. Το πολύ πολύ να φύγει καμιά ζάχαρη (στη καλύτερη) ή κανένα γυάλινο βαζάκι με μαγιονέζα ή σάλτσα (στη χειρότερη) και φυσικά θα προτιμήσεις φιλικό προς τα παιδιά σούπερ μάρκετ.

Και στη συναυλία εννοείται θα πας! Κι ας κάτσεις τέρμα πίσω του γηπέδου για να έχουν χώρο τα παιδιά να τρέξουν και να κάνουν παλαβομάρες. Εσύ θα πας! Κι όταν θα σε ρωτήσουν «μα που ήσουν;» θα τους κλείσεις το μάτι και θα δείξεις με νόημα το τέρμα.

Τι κι αν άλλαξαν οι κανόνες; Το παιχνίδι είναι στημένο. Παίζεται ακόμα! Και δεν είναι σικέ! Σειρά σου να ρίξεις τα ζάρια!

Αν θέλετε κι εσείς να γνωρίσετε καλύτερα την Ελένη και το καρυδότσουφλο της,δεν έχετε παρά να πατήσετε εδώ και να μεταφερθείτε αμέσως στο blog της και στις υπέροχες αναρτήσεις της!

Ελένη μου σε ευχαριστώ πολύ για αυτή σου την ανάρτηση!Το παρακάτω τραγούδι στο αφιερώνω!!!