Η βροχή χτυπούσε με μανία τους δρόμους… κοιτούσε έξω από
το παράθυρο της και
προσπαθούσε να βάλει σε μια τάξη τις σκέψεις της…. η
πρωινή παρεύρεση της σε ένα καφέ
την είχε προβληματίσει.
Αμαρτίες…. Έκανες; Μετάνιωσες; Θα τις ξαναέκανες;
Μια φίλη της είπε πως “αμαρτία είναι αυτό για το οποίο έχεις
μετανιώσει που το έκανες.
Για ότι δεν μετάνιωσες, είναι επιλογή”… πόσες φορές όμως
έχουμε μετανιώσει για τις
επιλογές μας; Αυτό τις κάνει αμαρτία;
Ξαφνικά ήρθαν στο μυαλό της όλα εκείνα τα “Αν” που κατά
καιρούς σκεφτόταν….
Έμοιαζαν όλα τόσο μακρινά…
Αν δεν πήγαινε εκείνη την μέρα στο μέρος που τον γνώρισε….
Αν δεν είχε επιλέξει να μην πάει για σπουδές….
Αν δεν είχε αποφασίσει τόσο νωρίς να κάνει οικογένεια…
Αν δεν επέλεγε να αλλάξει εργασία…
Αν δεν είχε δώσει δεύτερες ευκαιρίες….
Αν δεν ήταν τόσο “ρομαντική και αυθόρμητη”…
Αν δεν ήταν τόσο αφελής…..
Αν είχε κάνει την επανάσταση της όταν έπρεπε….
Οι σταγόνες της βροχής έμοιαζαν να είναι τα δάκρυά της….
γύρισε το κεφάλι και αντίκρισε τα
παιδιά της να κάθονται αγκαλιασμένα…. είδε τον σύντροφό της
να την κοιτάζει με αγάπη….
Και τότε κατάλαβε πως αν δεν τα είχε κάνει όλα αυτά, τότε
τίποτα δεν θα ήταν το ίδιο και
τίποτα δεν θα άξιζε όσο όλα αυτά που έχει ήδη στην ζωή της….
γιατί θα ήταν κάποια άλλη
που για να ζήσει τα “Αν” θα είχε χάσει την ουσία και
αυτό δεν θα το άλλαζε με τίποτα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
θα ήθελα να ακούσω την γνώμη σας!