Γνωρίστε τη συγγραφέα Σοφία Κορωνίδου!

Σήμερα έχω την χαρά να φιλοξενώ στο blog μου μια πολύ καλή φίλη,έναν εξαιρετικό άνθρωπο και μια σπουδαία συγγραφέα,την Σοφία Κορωνίδου. Η Σοφία είναι από αυτά τα άτομα που όταν τα γνωρίσεις καταλαβαίνεις πως ήρθαν στην ζωή σου για να μείνουν χωρίς να έχουν απαιτήσεις από εσένα!
Πριν λίγο καιρό είχα γράψει μια μικρή ιστορία στο blog  silverybooks που έχει μαζί με άλλους 3 συγγραφείς(την ανάρτησή μου θα την βρείτε εδώ  "Το Θαύμα" της Βάσως Σταύρου )
Σοφία μου σε ευχαριστώ πολύ που μου εμπιστεύτηκες μια μικρή σου ιστορία!

Το μωρό της Ρόζμαρι

Σε μαγαζί με βότανα και μπαχαρικά πήρε την πρώτη της ανάσα.  Πλάι στη ρίγανη την θήλασαν, με ξυλάκια κανέλας και φύλλα δάφνης έφτιαχνε σπιτάκια όταν ήταν νήπιο.

Όταν ήρθε η ώρα να τη βαφτίσουν, ο νονός της, που είχε πιει και κανά δυο τσιπουράκια παραπάνω πριν το μυστήριο, δεντρολίβανο απάντησε στον παπά αντί για Δάφνη.  Έμεινε λοιπόν αυτό.  Μυρωδικό το ένα, μυρωδικό και τ’ άλλο.  Σιγά τη διαφορά.  Στην εφηβεία της οι φίλες της το άλλαξαν λίγο, ώστε ν’ ακούγεται πιο πρωτευουσιάνικο, και το έκαναν Ρόζμαρι. 

Η Ρόζμαρι μεγάλωσε, πήγε να σπουδάσει στην Αθήνα, έκανε φίλους, γνώρισε έρωτες, άρχισε ν’ακούει χέβι μέταλ και να βάφει τα κατάξανθα μαλλιά της στο χρώμα του κάρβουνου. Στο χωριό πατούσε όλο και πιο αραιά.  Ειδικά αφότου παντρεύτηκε το Λουκά και πήραν σπίτι δικό τους στο Παγκράτι.  Όταν όμως ένιωσε τα πρώτα σκιρτήματα μέσα της, κάτι σαν ψαράκι που κολυμπά σε τροχιά ακανόνιστη, της ήρθε ξαφνικά η νοσταλγία.  Έτσι το κουβέντιασε με τον άντρα της και κανόνισαν η βάφτιση να γινόταν όταν με το καλό γεννούσε και το παιδί έκλεινε τον τρίτο μήνα στον Άη Γιώργη, εκεί που είχαν βαφτίσει και την ίδια. 

Η μέρα όμως εκείνη δεν έμελλε να έρθει ποτέ, αφού το παιδί γεννήθηκε αλλά δεν κατάφερε ποτέ να πάρει την πρώτη του ανάσα.  Αυτό το αμείλικτο χαστούκι της μοίρας πέταξε τη Ρόζμαρι, για ατελείωτους μήνες, στο πιο βαθύ και σκοτεινό πηγάδι της ψυχής της. 

Μια μέρα, όταν κόντευε χρόνος από το συμβάν, σηκώθηκε και ξύπνησε τον άντρα της.

«Πάμε» του είπε «πάμε στο χωριό».

Εκείνος δεν είπε λέξη.  Μπήκαν στο αυτοκίνητο τους και μετά από δυο ώρες πάρκαραν ήδη έξω από το καγκελόφραχτο προαύλιο του Άη Γιώργη.  Η Ρόζμαρι ζήτησε από το Λουκά να μείνει πίσω κι εκείνη μπήκε μόνη της στο σκοτεινό εσωτερικό της εκκλησίας και άναψε ένα κερί.  Ύστερα γονάτισε μπροστά στη μεγάλη εικόνα της Παναγίας της Παυσολύπης.

«Μητέρα» ψέλισε «Σε παρακαλώ... Έχε το νου σου στη μικρή μου Βασιλική, ώσπου να έρθω να την ανταμώσω.»  Εκείνη τη στιγμή, ένα απαλό αεράκι φύσηξε από το ανοιχτό παράθυρο κι έσβησε το αναμμένο κερί.  Και τότε, για πρώτη φορά ύστερα από σχεδόν ένα χρόνο, η Ρόζμαρι άφησε τα δάκρυα της να ξεχυθούν ελεύθερα.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Είμαι μέλος της συγγραφικής παρέας «Ώρες Συγγραφής» και διαβάζω μανιωδώς όλα τα είδη της λογοτεχνίας. Το πρώτο μου ρομαντικό-χιουμοριστικό μυθιστόρημα με τίτλο «Έρωτας από την πρώτη... μάχη» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανός, ενώ από τις εκδόσεις Ανάτυπο κυκλοφορεί η συλλογή διηγημάτων με τίτλο «Οδός Αμαρτίας, αριθμός 12», στην οποία συμμετέχω με το διήγημα μου «Το στοίχημα» που ανήκει στο είδος της λογοτεχνίας Φαντασίας.  Συνδιαχειρίζομαι τον ιστότοπο Silvery Books (https://silverybooks.blogspot.com/) με άλλους τρεις εξαιρετικούς συναδέλφους και προτείνω βιβλία στη στήλη Books we like.

Παράλληλα μεταφράζω λογοτεχνία. Κάποια από τα ποιήματα που έχω μεταφράσει είναι της συγγραφέως και ποιήτριας Πόλυς Μίλτου και θα τα βρείτε στη σελίδα του Spillwords.com

Αν θέλετε να επικοινωνήσετε μαζί μου, θα με συναντήσετε στα εξής ηλεκτρονικά μονοπάτια:

E-mailà skoronidou@hotmail.com

Facebookà Sofia Koronidou

και

στην ομάδα μου στο facebookà ΣοφίαΚορωνίδου-συγγραφέας