19 χρόνια στη ζωή μας!

Πώς μπορεί μια μάνα να περιγράψει το τι αισθάνεται για το παιδί της; Το πιο σημαντικό πρόσωπο στη ζωή της;


Πώς μπορεί να εξηγήσει αυτή την αγάπη που ένοιωσε όταν το κράτησε για πρώτη φορά στα χέρια της και που μεγαλώνει μέρα με την μέρα;


Πώς μπορεί να μην αισθάνεται περήφανη για αυτό το μικρό ανθρωπάκι που μεγάλωσε και έγινε ένας σπουδαίος άνθρωπος;


Πώς μπορεί να μην αισθάνεται ευλογημένη και μόνο που έζησε το θαύμα της γέννησής του;


Αγαπημένη μου κόρη , έχεις μεγαλώσει, έχεις γίνει μια ωραία γυναίκα! Να μοιράζεις τη μαγική σου ενέργεια παντού και να γεμίζεις τις ημέρες σου με αγάπη!


Άλλαξες εντελώς τη ζωή μου και με έμαθες να αγαπάω με όλη την δύναμη της ψυχής μου!


Μπορεί να  μεγάλωσες, αλλά  κάποτε  μπορούσα απλά να σε κρατήσω στην αγκαλιά μου!


Όσο κι αν μεγαλώνεις, για εμένα θα είσαι ακόμα μωρό και μια μητέρα φροντίζει πάντα το μωρό της!


Πότε πέρασαν 19 χρόνια:Σαν χτες μου φαίνεται που σε κράτησα για πρώτη φορά στην αγκαλιά μου,που μύρισα το άρωμά σου,που ένοιωσα πως μπορεί κάποιος να αγαπήσει έναν άνθρωπο περισσότερο και από τον ίδιο του τον εαυτό...

Να ξέρεις πως είμαι πολύ περήφανη που είμαι μαμά σου....


Να ξέρεις πως σε αγαπάω όσο τίποτα στον κόσμο...


Να ξέρεις πως ότι κι αν γίνει θα είμαι δίπλα σου....


Να ξέρεις πως θα σε προστατεύω πάντα....


Να ξέρεις ,πως ακόμα κι όταν θα είμαι εκεί ψηλά,θα έρχομαι και θα σε σκεπάζω να μην κρυώνεις....


Να ξέρεις πως θα κάνω τα πάντα να είσαι ευτυχισμένη....


Σε αγάπησα πριν σε δω....


Σε λάτρεψα πριν σε κρατήσω....


Αν μπορούσες να δεις μέσα από τα μάτια μου το πόσο σημαντική είσαι για μένα!


Πόση αγάπη μπορεί ένα παιδί να σε κάνει να νοιώσεις!!!Κι εσύ το κατάφερες αυτό!Ησουν πάντα ένα δύσκολο παιδί...κι εγώ μια μάνα που σε ζόρισα αρκετά και ακόμα το κάνω...είναι αλήθεια πως πολλές φορές φοβήθηκα πως σε χάνω...πως απομακρυνόμαστε...αλλά κάθε φορά,κλείνω τα μάτια και σκέφτομαι εκείνη την πρώτη φορά που σε κράτησα στην αγκαλιά μου,που στα μάτια σου είδα όλο μου τον κόσμο!

Να είσαι πάντα γερή κοριτσάκι μου, να προσέχεις, να αντέχεις, να φυλάγεσαι, με αγάπη την ζωή σου να σκεπάζεις...


Ν’  αγαπάς, να συγχωρείς και να μοιράζεσαι και να ξέρεις πως σου μοιάζω και μου μοιάζεις…


Σε αγαπάω πολύ!

Να φυλάγεσαι!Γ.Ζουγανέλης-Ελεονώρα Ζουγανέλη

Τις νύχτες σε νανούριζα και έχτιζα το όνειρο σου

και εγώ ονειρευόμουνα τον κόσμο το δικό σου

μεγάλωσες μεγάλωσα δεν έχω απαντήσεις

φοβάμαι τώρα πιο πολύ τον κόσμο που θα ζήσεις.

Τις νύχτες που φοβόμουνα μου κράταγες το χέρι

και περπατούσαμε μαζί μέσα στο παραμύθι

μεγάλωσες μεγάλωσα κανένας πια δεν ξέρει

να μπει στο φόβο του αλλουνού να τον εξαφανίσει.

Δεν έχω άλλες συμβουλές και σου ζητώ συγγνώμη

για όσα ήμουν σίγουρος κι εσύ διαφωνούσες

κανείς δεν ξέρει αύριο το τι μας ξημερώνει

κι εσύ το έβλεπες αυτό και επαναστατούσες.

Δε θέλω άλλες συμβουλές έχω δική μου γνώμη

κι αν είναι όλα δύσκολα εμείς θα βρούμε άκρη

αρκεί να μείνουμε άνθρωποι κι αυτό που μας ενώνει

να είναι η αγάπη μας, το γέλιο και το δάκρυ.

Να προσέχεις, να αντέχεις, να φυλάγεσαι

με αγάπη τη ζωή σου να σκεπάζεις

να αγαπάς, να συγχωρείς και να μοιράζεσαι

και να ξέρεις πως σου μοιάζω και μου μοιάζεις.

Στον ώμο μου ακούμπαγες με τόση εμπιστοσύνη

να βλέπουμε τη θάλασσα να λέμε τα δικά μας

μακάρι να ‘ταν η ζωή σαν τη στιγμή εκείνη

ο φόβος να μας ξέχναγε και να'φευγε μακριά μας.

Ακόμα το κεφάλι μου το γέρνω στη σκιά σου

και σκέφτομαι μια θάλασσα σαν τη δική σου αγάπη

στα ζόρια και τα δύσκολα θα κρύβομαι κοντά σου

να ξεχωρίζω το χρησμό απ'την οφθαλμαπάτη.

Να προσέχεις, να αντέχεις, να φυλάγεσαι

με αγάπη τη ζωή σου να σκεπάζεις

να αγαπάς, να συγχωρείς και να μοιράζεσαι

και να ξέρεις πως σου μοιάζω και μου μοιάζεις.