Προβληματισμοί μιας άνεργης μητέρας...

Εδώ και κοντά 4 μήνες είμαι άνεργη μετά από 14 χρόνια συνεχώμενης εργασίας...Σε μια περίοδο που ένοιωθα πως είχα φτάσει στα όρια μου και χρειαζόμουν επειγώντως να φύγω...
Ηρέμησα πολύ στο σπίτι.Οι στιγμές που μου έδωσαν τα παιδιά μου ήταν το φάρμακο μου.Είχαν στερηθεί την παρουσία μου και τώρα την αναπληρώνω με το παραπάνω.γιατί δουλειά ελπίζω πως κάποια μέρα θα βρω,αλλά τα παιδιά μου δεν θα ξαναγίνουν μικρά και γι'αυτό φροντίζω να παίρνω από αυτά όσο πιο πολλά πράγματα μπορώ.
οταν δούλευα έψαχνα να βρω λίγο χρόνο για μένα.Από το πρωί που ξυπνούσαμε έτρεχα ως το βράδυ.Ημουν κάτι σαν την Μαίρη Παναγιωταρά,μια εργαζόμενη μητέρα,μια καλή νοικοκυρά. Και τώρα απολαμβάνω την παρουσία των παιδιών μου.Το άρωμά τους,τις απορίες και τους προβληματισμούς τους,το μεγάλωμά τους...
Ποτέ δεν ήμουν η γυναίκα του σπιτιού και ούτε φυσικά σκοπεύω να γίνω.Θέλω να πιάσω δουλειά,από την μια για να αισθάνομαι ότι κάτι προσφέρω και από την άλλη,και αυτό είναι το σημαντικότερο,για να διατηρίσω ανέπαφη τη ζωή των παιδιών μου.
Δυστυχώς,όπως οι περισσότεροι γνωρίζεται,τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα.Προσπαθούν να μας κάνουν ζωντανούς-νεκρούς,ανθρώπους άβουλους και αναίσθητους σαν αυτούς.Κοιτάξτε γύρω σας,πόσοι άνθρωποι χαμογελάνε;Λες και μας νάρκωσαν.λες και δεν έχουμε τίποτα για να είμαστε ευτυχισμένοι.ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ ΠΟΥ ΝΑ ΠΑΡΕΙ Ο ΔΙΑΟΛΟΣ!!!
Εχουμε πάρα πολλά.Πρώτα απ'όλα έχουμε την υγεία μας.Μετά έχουμε την οικογένειά μας και τα παιδιά μας και αν αυτό δεν είναι σπουδαίος λόγος για να είμαστε ευτυχισμένοι τότε ποιος είναι;Για σκεφτείτε λίγο,αξίζει να σηκώνουμε τα χέρια ψηλά και να παραδινόμαστε στο έλεος τους;
Ναι,είμαι μια άνεργη μητέρα,αλλά δεν εγκαταλείπω.Είμαι ζωντανή,έχω όνειρα και θα πολεμήσω γι'αυτα!Το χρωστάω στα παιδιά μου.Το χρωστάω σε μένα.Το χρωστάω σε σας!
Και μπορεί κάποιες φορές να με παίρνει από κάτω,αλλά αρκεί μια ματιά στα κοριτσάκια μου για να πάρω δύναμη και να σηκωθώ.Δεν θα τους αφήσω να με καταστρέψουν όπως κατάστρεψαν την χώρα μας!!!